GÜLÜŞÜN
AY
gitmek
nereye nasıl
neden
gitmek savrulmaktır
derelere tepeden
gidiyorum
gidemiyorum
dikili birer
anıt ayaklarım yollarda
seni bırakamıyorum
kalmak acılarımsa
gidebilmek
de büyüklüğümdür
sevilerim
ardımda
bakmak
nereden
neyle neden
bakmak vurulmaktır
benlere yürekten
bakıyorum
bakamıyorum
çakılı birer
çivi gözlerim yüzünde
sana doyamıyorum
bulmak mutluluğumsa
seni görmek
de maviliğimdir
sonsuzda
uçuştukça
tanımak
kimi nerede
neden
tanımak
durulmaktır anlamla gerçekten
tanıyorum
tanıyamıyorum
ekili birer
tohum duygularım kanında
senden çıkamıyorum
anlamak
yaşantılarımsa
seni sevmek
de özgürlüğümdür
sen bana
koştukça
dokunmak
kime neyle
neden
dokunmak
tutulmaktır senlere birden
dokunuyor
dokunamıyorum
büyülü birer
çiçek avuçlarım yanımda
seni tutamıyorum
öpmek sabahlarımsa
yüzün de
güzelliğimdir
sen bana
baktıkça
Mehrizat
