Alıntı#9
/ İllüzyonların Anımsanışı / Bartholomew /
Sy.: 25 - 26
"Sevgi sizin
yaptığınız ya da akıllıca icat edip ortaya koyacağınız bir şey değildir.
Sevgi, sizin içinizde ve çevrenizde rahatça hareket etmesine izin verdiğiniz
bir güçtür. Sizin varlığınız Tanrısal Sevgi'nin ta kendisidir. Bundan
habersizsiniz, çünkü görüşünüzü öyle kısıtlı bir sevgi anlayışıyla sınırlandırmış
haldesiniz ki gerçekdışı bir sanıya tutsak olmuşsunuz. Siz sanıyorsunuz
ki sevgi, bir bedenin bir başka bedene ya da çevrenizdeki birkaç seçilmiş
bedene ilgi, özen ve bakım göstermesidir. Bu saçmadır. Sevgi sizin icra
ettiğiniz bir eylem, sizin yaptığınız bir şey değildir. Sevgi hali içindeyken
sizin sürekli ve tamamen farkında olduğunuz gerçek şudur: Sevgi, sizin
yaptığınız bir şey değil, olduğunuz bir şeydir! Ve siz de bir 'şey'
olamazsınız. Sevgi sizin özünüzdür, o sizin Varlığınız'ın ta kendisidir
ve siz onun üzerinde bir kontrole sahip değilsiniz, çünkü siz O'sunuz.
O size kaynak tarafından verilir. Ve her şey ondan yaratılmıştır. Öyleyse,
kendinizi bir Sevgi hali içinde hissettiğiniz zaman onun tamamen kontrolünüz
dışında olduğunu da fark edeceksiniz. Gözünüzün önüne her kim gelirse gelsin
fark etmez, o anda Sevgi bir realitedir. Gözünüzün önüne tamamen yabancı
bir kimse dahi gelebilir ve siz Sevgi demek olan şefkat ve anlayışın içinize
doluşunu hissedersiniz. Bu bir sürpriz halinde de gelebilir, çünkü siz
seveceğiniz ve sevmeyeceğiniz kimseler hakkında çok kesin seçimler yapmışsınızdır.
Her gün içinizde şefkat ve merhametin kabardığı, harekete geçtiği birçok
an olur. Bunlar her zaman başka insanlara yöneltilmiş büyük hareketler
değildir, fakat 'sıradan' şeylerin yarattığı anlık parlayışlardır. Onlar
gündelik olayların dokusu içine gömülmüşlerdir, siz onların farkında olsanız
da olmasanız da. Eğer dikkatinizi günlük çekişmelerden uzaklaştırıp bu
hislere yöneltirseniz, bunlar büyür ve hayatınızın daha büyük bir bölümünü
doldururlar." |
|